|
|
- بهره برداری بی رویه از منابع آب زیر زمینی و کسری مخازن
- پایین آمدن کیفیت منابع آبی و زیر زمینی در بر خی از دشتهای استان
- تهدید کیفیت منابع آب از طریق پساب تولیدی شهرها و صنایع
- عدم استقرار مدیریت یک پارچه منابع آب
- فقدان جایگاه آمایش سرزمین در برنامه های توسعه استان
- عدم رعایت حق آبه اکوسیستمی و سازگاری پروژه های آبی با پایداری تنوع زیستی
- بهره برداری سنتی از منابع آب بویژه در بخش کشاورزی و راند مان پایین آن
- چرای بی رویه دام ، شکار غیرمجاز ، نابودی پوشش گیاهی ، تبدیل اراضی و تغییر کار بریها ، بهره برداری غیراصولی از معادن عمده ترین عوامل تخلیه زیستگاهها و نابودی منابع زیستی منطقه محسوب میشود .
- عدم تصویب و ارتقا مناطق حفاظت شده استان تا متوسط کشوری و جهانی
- عدم پشتوانه قانونی و اجرایی موثر برای اعمال ضوابط زیست محیطی و وجود قوانین موازی و بعضاً متناقض در بخشهای مختلف دستگاههای اجرایی
- عدم محاسبه و توجه به ارزش اقتصادی واقعی منابع زیست محیطی در انجام فعالیتهای اقتصادی و عمرانی کوتاه مدت و زود بازده
- فرسایش خاک سطحی بطور گسترده و بیش از میانگین منطقه
- وضعیت فعلی دریاچه ارومیه و ایجاد شوره زارهای گسترده به جای یک اکوسیستم پویا
- وجود خودروهای غیرمنطبق با استانداردهای جهانی در ناوگان حمل و نقل
- استقرار نامناسب صنایع دارای پتانسیل آلایندگی در سطح استان
- تخلیه گسترده فاضلابهای شهری و صنعتی به رودخانه ها بدون رعایت استاندارد های مربوطه
- تشدید آلودگی منابع آبی استان بدلیل بهره برداری بیش از حد و عدم رعایت حق آبه اکوسیستم و ظرفیت خود پالای محیط
- وجود هفت دشت ممنوعه با ذخایر آبی بحرانی
- بالا بودن جمعیت نسبی استان نسبت به متوسط کشوری
- مدیریت پسماندهای خانگی و اغلب صنایع بطور سنتی و غیر مکانیزه
- جمع آوری و حمل ونقل زباله بصورت سنتی و نیمه مکانیزه وعدم برخورداری از کارایی کافی
- دفع فاضلابهای شهری به صورت غیر اصولی ( آبهای سطحی و یا چاه جاذب ) و سنتی .
- کمبود نیروی انسانی متخصص دخیل در مسائل زیست محیطی از لحاظ کمی وکیفی ( درون سازمانی و برون سازمانی)
- عدم انجام صحیح الزامات زیست محیطی از طرف صنایع بزرگ استان
|
|